تأثیر محلول‌پاشی آهن و تغذیۀ خاکی نیترات آمونیوم بر کیفیت پس از برداشت میوۀ سیب رقم دلبار استیوال

افزون بر شرایط انبار، عامل‌های پیش از برداشت از جمله تغذیه بر کیفیت تازه‌خوری و افزایش ماندگاری میوه دخالت دارد. در این پژوهش، تأثیر محلول‌پاشی آهن (سکوسترین 138) در سه سطح (0، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر) و کاربرد خاکی نیتروژن به‌صورت نیترات آمونیوم در سه سطح (20، 40 و 60 میلی‌گرم در لیتر) روی برخی از ویژگی‌های کیفی میوۀ سیب رقم دلباراستیوال در زمان برداشت و در مدت انبارمانی آزمایش شده است. نتایج نشان داد، سطوح مختلف نیتروژن استفاده‌شده منجر به افزایش میزان فنول‌های کل و در سطوح بالا باعث افزایش درصد کاهش وزن میوه­ها طی انبارمانی شد. سطوح آهن به‌کار برده شده نیز منجر به افزایش مواد جامد محلول (TSS)، محتوای فنولی و پاداکسنده (آنتی­اکسیدان)­های کل شد و درصد کاهش وزن در فرآیند انبارمانی را نیز کاهش داد. اثر متقابل تیمارهای آهن و نیتروژن موجب حفظ بیشتر ویتامین ث، افزایش میزان فنول کل، کاهش سفتی بافت میوه شده است. تأثیر انبارمانی بر برخی شاخص­ها مانند سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول، ویتامین ث، محتوای فنولی و پاداکسنده­های کل معنی­دار بود و منجر به کاهش کلی کیفیت میوه‌ها شد، اما تغذیۀ مناسب موجب حفظ بهتر کیفیت پس از برداشت میوه‌ها شد. درمجموع، می‌توان غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر آهن را برای بهبود ویژگی‌های کیفی این رقم مناسب دانست.